بالانیت درد و التهاب (تورم و سوزش) سر آلت تناسلی است که اغلب در مردان ختنه نشده اتفاق می افتد. ختنه عملی است که برای برداشتن پوست (پوست ختنه گاه) از سر آلت تناسلی انجام می شود. بالانیت معمولاً توسط یک عفونت قارچی ایجاد می شود، اما می تواند به دلیل عفونت باکتریایی یا ویروسی باشد. این عارضه مسری نیست.
بالانیت چقدر شایع است؟
تخمین زده می شود که تا ۱۰٪ از مردان در طول زندگی خود به بالانیت مبتلا می شوند. این عارضه بیشتر در مردان و پسران زیر ۴ سال ختنه نشده رخ می دهد.
چه کسانی در خطر ابتلا به بالانیت هستند؟
بالانیت در درجه اول مردان ختنه نشده را تحت تاثیر قرار می دهد زیرا ناحیه مرطوب و گرم زیر پوست ختنه گاه محل ایده آلی برای رشد مخمر و باکتری است. این عارضه می تواند در هر سنی رخ دهد و در مردانی که فیموز دارند (پوست ختنه گاه سفت که به راحتی روی سر آلت تناسلی حرکت نمی کند) شایع تر است. گروه هایی که در معرض خطر بالای ابتلای به این عارضه هستند شامل مردانی هستند که:
- رعایت کم بهداشت فردی
- افراد در سنین میانسالی و بالاتر
- افرادی که دیابت دارند، زیرا افزایش گلوکز (قند) روی پوست آن ها می تواند رشد باکتری ها و قارچ ها را تحریک کند.
- افراد دارای اضافه وزن یا چاق
- افرادی که بیماری مقاربتی دارند.
- افرادی که نسبت به محرک های شیمیایی حساسیت دارند.
چگونه افراد به بالانیت مبتلا می شوند؟
شایع ترین علت بالانیت رعایت ضعیف بهداشت در مردان ختنه نشده است. علل دیگر عبارتند از:
- عفونت قارچی دستگاه تناسلی (کاندیدیاز)
- بیماری های منتقله از راه جنسی
- عفونت گال
- حساسیت یا آلرژی به صابون ها یا مواد شیمیایی.
- بیماری های پوستی که باعث خارش، خشکی و پوسته پوسته شدن پوست می شوند (مانند پسوریازیس و اگزما)
- دیابت
- آرتریت واکنشی، نوعی آرتریت است که در پاسخ به عفونت در جایی از بدن ایجاد می شود.
علائم بالانیت چیست؟
علائم این عارضه ممکن است به طور ناگهانی ظاهر شوند یا به تدریج ایجاد شوند. آنها می توانند شامل موارد زیر باشند:
- درد و سوزش در سر آلت تناسلی
- قرمزی یا لکه های قرمز روی آلت تناسلی
- خارش زیر پوست ختنه گاه
- تورم
- نواحی براق یا سفید روی پوست آلت تناسلی
- ترشحات سفید رنگ (اسمگما) زیر پوست ختنه گاه
- بوی بد
- دفع دردناک ادرار
بالانیت چگونه تشخیص داده می شود؟
پزشک متخصص یا عمومی بالانیت را با معاینه فیزیکی تشخیص می دهند تا مشخص شود که آیا عفونت باعث علائم شما می شود یا خیر. پزشک ممکن است دهانه مجرای ادرار شما (سوراخ نوک آلت تناسلی) را سواب بکشد و نمونه را برای آزمایش به آزمایشگاه بفرستد. پزشک شما همچنین ممکن است آزمایش ادرار یا خون را برای بررسی دیابت و سایر عفونت ها تجویز کند.
بیشتر بخوانید: ارکیوپکسی
چگونه بفهمم که مبتلا به بالانیت هستم؟
اگر در آلت تناسلی خود درد، سوزش و قرمزی دارید، ممکن است بالانیت داشته باشید. اگر ختنه نشده باشید، خطر افزایش می یابد. برای درمان و تعیین علت ایجاد علائم به پزشک مراجعه کنید. سایر شرایط مانند HIV و ارتباط آن با رابطه جنسی و سایر بیماری های مقاربتی می توانند باعث ایجاد بثورات و قرمزی در آلت تناسلی شوند.
راه های درمان بالانیت چیست؟
درمان بالانیت بستگی به این دارد که چه چیزی باعث این بیماری شده است. درمان ها می تواند شامل موارد زیر باشد:
کرم های ضد قارچ: اگر عفونت مخمری باعث بالانیت شود، پزشک یک کرم ضد قارچی مانند کلوتریمازول را برای درمان عفونت تجویز می کند. شما باید کرم را بر روی سر آلت تناسلی (کلاهک آلت تناسلی) و پوست ختنه گاه بمالید.
آنتی بیوتیک ها: اگر یک بیماری مقاربتی علت علائم شما باشد، پزشک عفونت را با آنتی بیوتیک درمان می کند. آنتی بیوتیک به نوع عفونت بستگی دارد.
بهبود بهداشت: پزشک توصیه می کند که اغلب زیر پوست ختنه گاه خود را بشویید و خشک کنید تا خطر عود بالانیت کاهش یابد.
مدیریت دیابت: اگر دیابت دارید، پزشک به شما توصیه هایی ارائه می دهد که چگونه این بیماری را مدیریت کنید.
ختنه: اگر علائم مکرر این عارضه را دارید، پزشک ممکن است ختنه را توصیه کند. ختنه یک روش جراحی است که در آن پزشک پوست پوشاننده آلت تناسلی را برمی دارد. پزشکان این درمان را اغلب برای مردانی که پوست ختنه گاه سفت دارند (فیموزیس) توصیه می کنند.
عوارض مرتبط با بالانیت چیست؟
بالانیت درمان نشده می تواند باعث التهاب مزمن و دراز مدت و همچنین قرمزی و التهاب شود. التهاب پایدار می تواند باعث بروز دیگر مشکلات سلامتی شود.
برای کمک به کاهش علائم بالانیت چه کاری می توانم انجام دهم؟
برای کاهش تحریک و التهاب بالانیت، باید:
اغلب استحمام کنید: بدن خود را هر روز بشویید. حتما پوست ختنه گاه خود را به عقب بکشید تا بتوانید زیر آن را تمیز کنید.
از صابون های تند اجتناب کنید: سعی کنید از صابون های قوی یا لوسیون هایی که می توانند پوست شما را تحریک کنند استفاده نکنید.
آلت خود را خشک کنید: پس از ادرار کردن، ناحیه زیر پوست ختنه گاه را خشک کنید تا ادرار زیر پوست ختنه گاه گیر نکند.
چگونه می توان از بالانیت پیشگیری کرد؟
پیشگیری از بالانیت با رعایت بهداشت مناسب آغاز می شود. برای جلوگیری از بالانیت، باید اغلب حمام کنید. وقت بگذارید و پوست ختنه گاه خود را عقب بکشید و زیر آن را تمیز کنید. همیشه هنگام رابطه جنسی از کاندوم استفاده کنید تا از ابتلا به بیماری های مقاربتی که می تواند باعث این عارضه می شود جلوگیری کنید.
بیشتر بخوانید: دیابت و مشکلات جنسی در مردان
